bekleme odasındayım ,, neyi bekliyorum,cok istedigim bir sey ama olmayacagini biliyorum neden olmayacağını da , ne olursa olsun demişim gene ölmedikten sonra sorun degil.
isin icinden sıyrılmanın yolu bende bu, kendimle ettigim savaslarin cikar yolu, bir kere geçmişiz ya kenarindan kosesinden ..biliyoruz o yolu ve ondan daha fena birşey olmayacağını biliyoruz ya .. isimiz dustukce.. yaşadıkça nefes aldıkça bahane aradıkça .. oyle iste baska seyler dusunmem, odaklanmam, son dakika hatırlatmaları yapmam gerekirken beynimin bana yaptigi oyunlara bak ..
kucuklugumden beri kendimi anlatamadim kimseye , dilimden cikmadi kelimeler.. halbuki istedim beni tanisinlar en azından belli bir sure, gördükleri değil tanidiklari gibi yargılasınlar yargilicaklarsa . ama cok kucuk yaslarda vazgecmisim o sevdadan , belkide doğduğum siralarda beni doğurup dusuren ebeye bir kufretemeyisimdendir , herkes en azından benim donemindekilerin, hastanelerde dogarken evde dogmanin sebep oldugu bu anlatamama ozrunun omur boyu ustume yapistigini anmis halbuki, .. tahminen kafamdaki hasarla oluşan boşluk sonra kist o zaman olmus , doktor demişti sonradan olsa olurdun dedi , kafan daha sekillenmeden oldugundan seni öldürmemis ama dilsiz birakti diyemedi .. hep bir yerin eksik kalmis, sol tarafinda beynin saga yetişmemiş diye bir bilimsel aciklama yapti , bu aciklamayi yaptığında ben orta yasa gelmisitim, hayatimda bilinmeyen bin sorudan bir soru olarak aklimda kaldi ki hafizamda fazla birsey tasiyamayan bir insanim , bana en buyuk etkisi konusmam ve okumami etkilemesi , insan konuşmayınca .. beyni ile agzi ayni hizda olmayinca , yada dunyanin benim gordugum sekillerden itibaren olmadigini anlayinca .. susmak daha mantıklı geliyor yada daha yazarak ifade etmek ..
ve ben simdi burda birazdan geleceğimle ilgili bir tanitim yapmayi beklerken gereksizce bunlari dusunuyorum, birkac arkadasim var birak arkadasimi her istedigini cok guzel anlatan bir ablam var annem var .. cok istedim,, icimden cok geldi ,, onlar gibi olmak uzun zaman ablama ayni sinifta okuyunca, salyalarım akacak şekilde onun kalkip vidividi konusmasina hayranlıkla bakardim .. bir film şeridi gibi geçer ya .. lise bir e kadar hatta belkide sonrasi hatta bazi toplantilarda hayatim .. benimde cok guzel fikirlerim söyleyeceklerim var diyerek dusunerek ama elimi kaldırmaya cesaret edemeyerek gecti diyebilirim ..
yani kafa calisiyor ..ama fazla tutamiyor yada ifade ile iletisim kuramiyor . derdim bu, buydu ..
insanin derdi bu olunca ifade edis şekli de yas’a , tecrübeye ve yaşadıklarına gore degisik oluyor eger duzgun ifade edemiyorsanız ve sezgileriniz güçlü bir insansaniz, bir deli cukurunda beyninizi eksikleriyle saglam tutmak icin bir çabaya giriyorsaniz, rahmetli deli oldugu kadar zeki olan bir arkadaşımın bana yazdigi gibi, bu dünyaya uyum sağlayamıyorduk .. ifade edemiyorduk ifade ettiklerimiz ise anlaşılmıyordu …
connotation ingilizcesi burda basliyordu ..
“BEN SIZE KENDIMI NASIL ANLATAYIM”
(LE>la 10222020)
EsenRuzgaraKapilmaUsutursun 