PALTO

 

Tuesday, April 08, 2014 4:07 PM (orjinal yazis tarihi)

Bir telaşla geldim parka .

Hayatan kacmaya calisiyordum. Olaylardan,  isten ve insanlardan .

 kaçabildiğim tek yere hizli olarak giderken belki gunbatimini yakalarim diye bir umudum vardi.

Bir bitis olan ama   beni mutlu eden gunesin batmasi. Belkide bitip tekrar yeniden yeni gun ile yeniliklerle,  baslangiclarla dogacagini bildiğim içindi. 

Bitisler  niye bizi uzer diye dusundum. Olum gibi cunku geri gelmeyeceğini bildiğimiz için mi?  Direniriz bitmemesi icin sebepler bahaneler . Hatta bittikten sonra bile sonlandığına  inandıramayız  kendimizi.

Tek tahammül edebildiğimiz son  gunesin batisi dedim. Belkide cok kisitli ve yanlis dusunuyordum .

Yanlis dogru umursamıyordum bugun ve cok icim sıkkın  . Geldim iste unut bunlari dedim, dusunmekten  mutlu olmayı unutuyoruz çoğu zaman.

Her zaman oturduğum  banka  dogru  yavas yavas ilerlerken baktim ki baska  birisi var. 

Bir insandan cok bir karalti , bir  yalnizlik, bir yaratik, siyah ve  insana benzeyen bir sey. Gri bir palto icine girmis hayalet.

 Oraya gozum takildi banka ulasip oturduğum iki dakika boyunca hareket etmedi.Bir an çekindim rahatsiz ederim diye ama banki o kadar  sahiplenmiştim ki, orda oturan canavar  olsa ,teslim etmeye hele boyle bir gunde hic niyetim yoktu.  

Ben oturmaya devam edeyim  rahatsiz  olursa giderim dedim.  Belli ki uzun suredir burada ve  birazdan kalkar diye dusundum. 

Gunesin batmasina daha uzun sure vardi ve aslinda kisa bir surede ki gunesin batisi, ama bize  uzun gelirdi. Batma dediğimiz bir donus aslinda yer degistirme ve bize yansıyan denize giren bir gunes .

İnsanlik olarak hiçbir şeyi gercegi ile algılamak istemezdik. Çok basit hareketleri bin tane forma oturtmak  yorumlama degisik yonlere cekme hevesimiz yüksekti.

Surekli bir Aciklama bekleme herseyden.  İlerlemek ve yasamak yerine .

Cok dusundum derken  yanındaki gri paltonun hic kimildadigini farkettim. Ne oturduğumda bir tepki  vermişti ne de kendi kendime bu sesleri cikarirken, acaba  iyimi ? diye dusundum. 

Nefes sesi bile duymuyorum  ama olmus boyle duramaz yana duser diye dusundum yada arkasina dayanir  ölmek değil de   cokmustu sanki.

Merak .. bu duyguma yenilir basima butun islerin acilmasina sebep olurdum.. Gene bir merak  sarmış  benliğimi.

“pardon” dedim .. Gerisini getiremedim ne hanfendi ne beyfendi. Birsey anlasilmiyordu bir paltonun  icine sizmis bir kucuk yapi hayat sanki iyice kucultmus yada hayattan kaçıp oraya siginmis gibiydi.

“iyi misiniz” …”bir seye ihtiyaciniz var mi?” 

Ses cikmadi . Kimildama yok, ne yapacağımı bilemedim.

Sessizlik kadar korkutucu bir sey yok bazen .

“terk edildim” diye bir ses cikti birden gri paltodan . Esya olsa dicektim , “kim unuttu?” seni diye ama  birden alayli bir gulumseme geldi yuzume kendi kendime düşündüm

 “bu muymus derdi ? Terk edilmek?  Terk edilmek mi ask mi bu hale getirmiş bu hale ? “

 Kızdım birazda . Belkide kafamda iki dakikada  yaptigim fantaziler beni boyle dusundurdu .. Dünyada neler oluyor. Aclik,fakirlik,cinayetler ve adamin  uzuldugu seye bak, kadin dicem ama anlamadım ki dedim.Cok kizardim cok bencillik gelirdi .. Ask icin aci  cekenler aci cekmeyi bırak bahane edenler bana .

Ama işte merakim kizginligimi yendiğinden .. “kim terk etti siz?” dedim.

“babam” dedi .. O an bir kadin oldugunu anladim ses tonundan, sanki konustukca o paltonun içinden  çıkıyordu ya da bana öyle geliyordu, bilemiyorum.  Ama babam dedigi anda bende iki saniye önce  kafamdan geçenlerden pişmanlık duymaya başladım, nasil da kolay yargiliyorduk herseyi sadece  bir kelimeden  başlayarak .  

Halbuki en sevdiğim oyundu benim, kelimeleri ortaya atip insanlarin tepkisini izlemek, onlarin hic bir  müdahale olmadan yonelmelerini yanilmalarini kafalarindaki korkunc senaryolara kendilerini  inandirmalarini gormek ve Simdi ayni oyunu kendim oynuyordum.  

Belki babasi vefat etmişti  bu kadar cokmus uzulmus olmasinin belkide sebebi buydu . Normaldi, ah  aptal kafa dedim kendi kendime.

Ama ben kendimle konuşurken nasil beni duyabiliyor diyecek birşey oldu.Sanki bu konusmalarimi  duyuyor hissediyordu, 

“babam beni terk edip gitti ” dedi .

“cok uzuldum” diyebildim. Hic kayip ve aci yaşayanlarla ne diyeceğimi bilmezdim, bilmedigim duygular  bunlar ve bas edemez en buyuk sacmaligi yapardim hep .  

“yakinda mi  kaybettiniz ?” 

Kendimi  sonsuz gereksiz bir sohbete sürüklüyor gibiydim halbuki boyle sürekli soru soranları da hic sevmezdim ..

“yok olmedi ..terkedip gitti ” dedi .

Sok ustune sok yaşıyordum, ben insanlari anlayabilme hissedebilmek ile övünen bir insandim, ama  malesef yanimda oturan ve 2 kelime konusan kadini anlayamıyordum ve her cümlesinde kafamdaki  duvarlari yikip baska duyguya goturuyordu. 

Yuzu biraz daha netlesti, oturusu dikleşmişti hareket  etmeden. Sanirim 40 yaslarindaydi, bana giri gelen saçları biraz daha koyu bir renkte gozukuyordu,  herhalde dedim gunes ..gunesten olmali ..diye dusundum.

Kızdım da biraz gene.  Kirk  yasina gelmis, babasi terk etti diye mi bu cokuntu ? Kayboldu Mu acaba ilk  yaptığım hataya düşmek istemedim.  Bakalim neymis hikayesi hemen yargilama bir dinle  bakalim dedim kendi kendime.Sanada degisiklik olur kendi sacma sapan dertlerinden uzaklaşmış olursun.  

Gunes yavas yavas batmaya hazırlanıyordu zaten kimse bilmez, anlamaz ve  göremez bazen, gunesin en  guzel renkleri bulutlar varken olur .. Pembe mor.. Gecisler .. Bulutlarin icinden sizan geçen isik  …dogusu batisi gibidir .. 

“ne zaman sizi terk etti babaniz ” dedim .. Yoksa demedim mi.. Bilmiyorum,, ama o yanıt vermişti  coktan . 

“dogmadan” dedi ..  

İcim burkuldu, benimde babamla ilişkilerim super degildi ama bir baba vardi , pek aramazdık birbirimizi Belkide hic  aramadi, yas gunumde bile aramadi aslinda. En son ne zaman konuştuk diye düşündüm birden .. Zaten  konusmalarimiz iki kelimeyi gecmezdi. “Nasilsin, iyimisin” o kadar . Bana karsi ne soğukluğu varsa benimde ona  karsi vardi ama severdim cok babami  sevmekten hic vazgecmedim nedense.  Belkide etrafımızda o kadar çok sakat  iliski kopuk sey var ki bana degisik gelmedi, yada annem o ilişkiyi tutmaya calistigindan farketmedik  bilmiyorum. Annem sürekli bana babamın benimle gurur duyduğunu özlediğini soylerdi  telefonda babamdan hic duymadigim seyler genelde. Buraya oturduğumdan beri cok dusunmedim. Eve gidince dedim babami  arayayim..konusmuyor ama terk etmedi beni dedim.. Agac babam dedim..  

“peki hic kim oldugunu biliyormusunuz ogrendinizmi “dedim .. 

“tabi dedi..hep yanımdaydı ” dedi.. 

Bir dakika bir dakika hooopppp … ne oluyoruz ?????????????? Hani terketmişti.. dememe kalmadan 

“duygusal olarak” dedi ve artik o konusmaya basladi,, artik palto yoktu yanımda bir insan vardi, rengi kani  gelmişti .

“bilmiyorum neden , babam  doğmadan sevmemis beni galiba dedi belkide istememis , varligimi bir  turlu göremedi yada bana oyle gelmedi sana basit geliyor biliyorum ama butun hayatim boyunca bu  terkedilisi yasadim ben , hic kızmadım babama hiç nefret etmedim, hep sevdim” dedi .. 

Boyle deyince cok kendime benzettim birden ..sanki birisi hiç yüzleşemedim duygulari bana  gösteriyordu . Kaçmak istedim ordan, hep yaptığım gibi kacmak bildigim en guzel yoldu . 

O durmadan devam etti  

“herseyi babam beni belki daha cok sever anlar diye yaptim. Cok calistim, sorun cikarmamaya calistim   belki takdirlerini aldim ama o sevgisini merakini alamadim, evden uzaklastigim zamanlarda hic beni  aramadi . iletisim kurmadi. Oradaydı ama yoktu, ben babama hic ulasamadim  kotu insan değil  babam ve suçlayamam  kizamadim , terk edişini kabul edemedim” dedi.

“ama cok asigim simdi ve cok seviyorum , babam yüzünden kizamiyorum asik oldugum insana ” .. 

“insani babasi terk ederse herkes terk eder” 

“cok gec biliyorum ama ben babama bunlari bile soyleyemiyorum” dedi.. 

Simdi o guclenmisti  karsimda ve ben kuculmustum.

 Sanki yok oluyordum bir yerede  gidememistim.

Gunes  arti o kadar buyuk ve canli degidi 

 isaret parmagimin dokunabileceği bir noktaydi .

 Kadin isaret parmagini  gunesin ustune tuttu saniyelerce sanki onu kendi batiriyormus gibi indirdi ..

Ruhumuz bizden alınınca korkunc bir karanlik sarar ve bir bedeni canli yapan ruhudur,

 kalbi calistirir beyni  çalıştırır,  

“sen niye burdasin” dedi birden .

“bilmiyorum ” dedim, unuttum birden .. “üzgündüm “dedim .. “birisi uzdu”.. 

“öyle mi ? halbuki cok canli gelmistin “ dedi .. 

Şaşırmaktan cok alayci bir hali vardi o sonuk  paltodan gri  yaratik cikmis paltoyu yirtmis , beni bir kaşık suda boğacak gibiydi .

“benim duygularımı asagladiginin farkındaydım” dedi.

“ Sen buraya gunesin batimiyla sorunlarindan  kacacagini zannederek geldin “..dedi ,, 

Ama bak .. “Ben gunesi batirdim”. 

“ben sorunlarımla yuzlesmek icin kuculurum” 

 “ama sen sahte güç gosterisiyle..kaçarak yaşıyorsun” dedi ..  

“hiçbirşey olmayacak senden.. Gunes batsin ciksin … ayni gunes sende aynısın sana yardim  etmeyecek “ 

Bişey diyemiyordum sesim cikmiyordu hareket edemiyordum,, ellerim kuculmustu  sanki ..yaslaniyordum gittikce .. 

“gideyim ben artik , karanlik coktu”  dedim.

“O KARANLIK senin içinde … gunesi doguramiyorsun sadece kaçıyorsun” diye bağırdı … 

bakamadim kalkıp  gittim .. 

Arkama bakmayacaktim .. 

Baska bir ses .. 

” bayan bayan Paltonuzu unuttunuz ” dedi .. 

Baktim,, palton bankin sol tarafindaydi .