Bir hafta olmustu, zaman herseyin ustune kalin bir ortu orup sakliyor ama yok olmasina yardimci olmuyor, bazi insanlar o kadar cok ortu koyarlarki yasadiklari kotu anlara,uzuntulere ,yikimlara ,birgun bu ortulerin altinda ezilirler. Ama yapacagi ne vardi ki ? ne yapabilirdi baska? Polise gidemedi, gidemedigi icin pisman olacakti ama ne diyecekti? Kendim gittim? Takside guluyorduk egleniyorduk, o evin icine kendim girdim mi diyecekti ?basina silah dayamamisti ki? Salak gibi guvenmisti ..hic aklina gelmemisti.. besiktastan yola ciktigindan beri her ani tekrar tekrar yasiyordu daha cok yasiyacakti kendi kendine, neyi kacirdim dedi? Bu kadar manyak olan bir insan bir acik vermeliydi? Verdigi acik neydi?
Ortugu ortunun altinda kendi kendine o savasi veriyordu surekli. Sabahin korunda yolda karsilastigi amca yi melek ilan etmisti ? ne oldu kizim dedigin de anlamisti ondan zarar gelmiyecegini birden gene guvenmisti..ama bazen guvenmekten baska sansin olmuyor diye kendini avuttu, yalan soylemsti, guya aksam ablasina gelmis, yeni tasinmislar, sabah acele ise yetismek icin cikmis , sonra sokaklarda kaybolmustu, ne zaman aklima geldi bu kadar yalan diye dusundu, ama ustundeki askili elbise pek ise gidecek havasi yaratmiyordu, zaten inandirici degildiki amca suratina tamam kizim ne yasadiysan sende kalsin seklinde bakip ,acimisti haline,belkide 4 saatir aglamaktan,yalvarmaktan sismis gozlerini farketmisti, kimbilir aynaya bakip sacini basini duzeltecek vakti olmamistiki, manyagin banyoya gidisini firsat bilmis hemen ustune elbisesini giyip kapiyi cekip yangindan kacar gibi kacmisti. O yuzden su an surati ustu basi yasadigi kabusun izlerini tasiyor olabilirdi ki, insanlari gorup onlarin bakislarini farketikce ,biraz daha ustunde bir gariplik en azindan suratinda bir gariplik oldugunu anliyordu, Ama bosverdi, canini kurtarmisti, nasil gorundugunun hic onemi yoktu, Canindan baska hicbirsey onemli degildi.
Ama birkac kez sordu kizim sen iyimisin dedi, oda titrek birsesle iyiyim amca sagol biraz korktum kayboldum zannettim dedi, niye geri donmedin dedi, bende bilmiyorum sasirdim iste dedi,icindende amca ne olur baska soru sorma daha fazla yalanim kalmadi diye geciriyordu. Elinde olsa adama kocaman bir kucak verecek butun gece yasadiklarini unuturmasini isteyecekti. Dedeme benziyor dedi, yasli insanlari hep severdi, onlardan hic kotuluk gelecegine inanmazdi, onlarla oturup saatlerce konusmasi, hayatlarini dinlemesi onu hic SIKMAZDI, ilginc hikayeler komiklikler, tecrubeler . Zaten basinada bunlar o yuzden gelmisti, bu manyaga guvenmesinin en buyuk nedeni kendinden nerdeyse 20 yas kadar buyuk olmasi ve hic bir sekilde kotuluk gelecegine inanmayisi idi.
Minubuse binince para aradi vermiydi yokmuydu ? cunku plana gore eve geri birakilacakti, boyle deli gibi kacmak zorunda kalmiyacakti. Sonra insallah birsey unutmadim orda bir iz dedi, Allahtan ev telefonundan baska bir bilgi bilmiyordu , ve telefondan adresine ulasmasi cok zordu, ama nerde yasadigimi biliyor diye dusundu,insallah pesimden gelmez . O oyle dusunurken amca gene durumu anlamis hemen cebinden para cikarip kizim sen verme ben vericem demisti. Boyle insanlar dedi, sormadan, sorgulamadan, anlayanlar ne guzeller dedi. Yargilamadan gozunun icine baktiklarinda acini uzuntunu neseni okuyan insanlar dedi , sansizlik ve sanslilik bir ara geliyor bazen diye dusunmustu.
Minubustekiler supheci ve garip sekilde bakarken , o bosver diyordu bosver hersey daha guzel olacak senin bir sucun yok .
Eve gitmis , ev arkadasi ne oldu demis, bu gecistirmis, uzun bir dus alip ise gitmisti. Kocaman bir ortu , kocaman kapanmis bir karanlik sayfa , kendini suclama suclama, belki baskasinin basina gelse simdiye ya intahar eder ya depresyona girerdi.Ama kucuklugunden beri es gecmeyi birseyler olmamis gibi davranmayi huy edinmisti, Cok suskundu kucukken, sadece izlerdi, korktugu zaman bagirmazdi ,sesi cikmazdi,annesi en cok bu huyundan korkar, kizim birisi sana zarar vermeye calisinca avazin ciktigi kadar bagir diye bolbol ogutlemisti. Ama hicbir zaman yapamaz ,SIKSIK uykularina giren karabasanlar gibi birisi bogazina yapismis gibi donar kalir hareket edemez ses cikaramazdi, gozunden yas gelirdi . Sonra sessizlige burundu, hayatina kaldigi yerden, uykusuna kaldigi yerden devam ederdi.Bu huyu yuzunden o da ortulerin altinda ezilecekti ve birgun , birisi canini yaktiginda ilk defa bagiracakt, tekme tokat girisecekti ama o gunler daha uzakti . Daha 20 li yaslarinin basindaydi, bir manyaga cabuk inanacak kadar cocuktu henuz .
O an ona iyi geldi, hayata cabuk donmesi unutmasi .. isten gelince “O” telefon etmisti, sanki hicbirsey olmamis gibi iyi kalpli adam kisiligine burunmus “canim dun neden oyle kactin ben sana birsey mi yaptim?,senin icin ne hazirlikalr yapmistim, kahvalti hazirlayacaktim “diye sormustu, sesini duymasi bile butun vucudunun sarsilmasina yetmis konusmadan kapamisti. Ev arkadasi ne oldu dese de yanitlamamis odasina gitmis sonradan ne yapacagini bilemediginde aliskanlik edindigi seyi yapmisti. Yatagin ucuna oturmus duvara uzun sure hic kimildamadan bakmis, duvardaki sekilleri, boya eksikliklerini kivrimlarini hayali seylere benzeterek baska bir yasama kacmisti. Sonra gene yerinden hicbirsey olmamis gibi kalkmis iceri nese icinde gitmisti. Sanki hicbirsey olmamis gibi davranmak agirdi.
Sonraki gunler hicbir telefon gelmemis, evden ise isten eve, konuyu tek bilen o gunlerde gorustugu sevgilisi diyemiyecegi ama sevdigi kisiydi. Bir tek ona anlatmisti . zaten o eve giderkende bir tek ona demisti “icimde kotu bir his var “ diye, O da ona “gitme o zaman bizimle gel “demis ama bu”ya adamin gunahina girmeyeyim soz verdim alti ustu bir yemek sohbet “diye yanit vermis, biraz huzursuz ve isteksiz dusuncelerle taksiye binmisti. Ama ogunden beri sevdiginin ogudunu dinliyordu, isten hemen eve evden hemen ise , fazla ortalikta gorunmemeye calisiyordu.
Pazar gunu hava cok guzeldi ve dayanamiyacagini dusunmus, yururum kalabalikta beni bulamaz demisti, halbuki o onu zaten kalabalikta bulmustu . Besiktastan bebege kadar gelmis, herseyin bittigine normale dondugune sevinmis, guzel havanin tadini cikarmisti.Yalniz olmayi seviyordu. Bazen saatlerce durmadan denizen kenarinda yurudu, deniz her zaman ona nefes aldirir yasadigi ne kotuluk varsa unuturur ona ayri bir yasam gucu verirdi.
Bebekte biraz oyalanmis geri donuyordu birisi omzuna dokundu aynen bir hafta onceki gibi . Bir an irkildi ,hafif bir ruzgar esti , arkasini dondu , karsisinda duruyordu tam karsisinda guluyordu ?
“ nasilsin canim gene yuruyuse mi ciktin “ dedi..
Dondu kaldi hareket edemedi annesinin korktugu gibi.
EsenRuzgaraKapilmaUsutursun 